Historische achtergrond

Wat is de historische achtergrond van Rwanda? Hoe zag Rwanda eruit voor de genocide? Waardoor is de genocide ontstaan?

Al eeuwenlange onderlinge discriminatie van de verschillende etnische groepen. De Hutu, die in de meerderheid was (85% van de bevolking) en Tutsi (14%), die ondanks hun minderheid de macht hadden.

Hoe meer vee men had des te rijker men was. Wanneer een kudde uit minder dan tien dieren bestond was iemand een Hutu, zonder vee bezit werd men een Twa (1%) genoemd.

Machtsverdeling

In de vijftiende eeuw kwamen de Tutsi’s Rwanda binnen. Dit herdersvolk wist de landeigenaren zover te krijgen om zich ook als Tutsi te zien. De landeigenaren hadden in die tijd de sterkste positie, waardoor de Hutu’s als boeren werkten in dienst bij de Tutsi’s.

Maar omdat de Tutsi’s in de minderheid waren groeiden de Hutu’s en Tutsi’s langzaam meer naar elkaar toe, zo kon een Hutu gewoon trouwen met een Tutsi en ook Tutsi worden, door bijvoorbeeld meer dan tien koeien te bezitten.

Kolonisatie

In 1890 koloniseerde Duitsland Rwanda, samen met het land Burundi dat onder Rwanda ligt.

In Europa had men, onder invloed van de Verlichting, de gedachte dat er tussen volkeren verschillen bestonden in raskenmerken en dat het ene volk beter was dan het andere. Ook in Rwanda deelden de Duitsers de Rwandezen in in verschillende rassen. Die rassen werden door bepaalde kenmerken gescheiden, zo waren de Tutsi’s die al sinds de vijftiende eeuw de beste sociale en economische posities bezaten, waren volgens de Duitsers superieur. Ze werden gekenmerkt als lang, met een hoog voorhoofd, smalle en lange handen en voeten en een lange, dunne neus. De Hutu, die volgens de Duitsers een platte, brede neus, dikke lippen en een korte bouw hadden, werden gezien als onderliggend ras.

België

Toen in 1895 de koning Rwabugiri dood ging, ontstond er een machtsstrijd over zijn opvolging.

Door de Europese machtsuitbreiding in Afrika, werd Zuidwest Rwanda enige tijd bezet door legereenheden uit Belgisch Congo. In 1916 werden Rwanda en Burundi overgedragen aan België.

Ook de Belgen vonden dat de Tutsi’s een bovenliggend ras zijn, ook al werd door hen vooral onderscheid gemaakt in de grootte van de vee kudde.

In 1933 voerde België identiteitskaarten in, waarop de raciale identiteit van de Rwandees aangegeven stond. De Hutu's moesten een paar dagen per week arbeid verrichten voor hun chief. Deze chiefs hadden de macht over het volk en maakten veel misbruik van zowel Hutu's als Tutsi's en mishandelde hen.

Doordat er in het begin van de jaren 40 oorlogsplanningen ondersteund moesten worden, werden veel veehouders gedwongen om hun vee te verkopen, ook de mensen die op het land werkten moesten hun voedselproductie verkopen. Hierdoor ontstond er een hongersnood, waarbij meer dan 300.000 stierven van de honger.

Verenigde Naties

Na de tweede wereldoorlog besloten de Belgen, onder de druk van de Verenigde Naties, het machtssysteem af te schaffen. De Hutu mochten voortaan ook naar school en bestuursfuncties op zich nemen. In praktijk bleven de Hutu’s als mindere gezien worden. De VN zorgde ervoor dat de Hutu’s een gebrek aan mogelijkheden hadden om deel te nemen aan de politiek.

Ondanks die veranderingen had de VN geen betekenis gespeeld voor Rwanda. ‘België is de vader’, aldus koning Rudahigwa, in 1955.

In 1957 werd Rwanda een onafhankelijk, ondanks de vrijheid heerste er nog altijd een grote ongelijkheid.

President Habyarimana

In de jaren ’60 en ’70 waren er veel wraak acties tegen de Tutsi’s, dat kwam vooral door de hoeveelheid anti-Tutsi-propaganda. In 1973 kwam de Hutu Juvénal Habyarimana aan de macht. Hij was erg populair onder de Hutu’s dat kwam onder andere doordat hij een einde maakte aan de discriminatie in Rwanda.

In 1990 vielen Tutsi-vluchtelingen Rwanda binnen met als doel om de Tutsi’s weer aan de macht te krijgen. En met behulp van Franse en Belgische troepen wist Habyarimana aan de macht te blijven. President Habyarimana besloot

in 1993 een vredesakkoord tussen de Tutsi’s en de Hutu-regering te tekenen.

Op 6 april 1994 werd Hutu president Habyarimana en de president Cyprien Ntaryamira van Burundi neergeschoten tijdens de voorbereiding om te landen in de stad Kigali. Beide presidenten stierven toen het vliegtuig neerstortte. De woedende Hutu kwam hierdoor massaal op tegen de Tutsi’s. Hierdoor begon de genocide vol moordpartijen en geweld.

http://www.rwandanstories.org/index.html